poród, pierwsze objawy porodu, przebieg porodu, poród w wodzie
9 kwietnia 2020

Poród – wszystko co musisz wiedzieć zanim pojedziesz do szpitala

Wybór odpowiedniej placówki i spakowanie torby do szpitala to jeszcze nie wszystkie elementy dobrego przygotowania do porodu. Przyszła mama powinna pamiętać nawet o takich drobiazgach, jak zmycie lakieru z paznokci. Warto też wcześniej dowiedzieć się, przez jakie etapy porodu będzie musiała przejść, poznać techniki walki z bólem porodowym, prawidłowy sposób parcia i oddychania, a także odpowiednio przygotować swoje ciało w celu uniknięcia m.in. nacięcia lub pęknięcia krocza.

  1. Jak wybrać szpital do porodu
  2. Co zabrać ze sobą do szpitala
  3. Poród – jak się do niego przygotować
  4. Pierwsze objawy porodu – jak rozpoznać
  5. Co robić, gdy odejdą wody
  6. Jak przebiega poród – etapy porodu
  7. Sprawdź jak przeć i oddychać
  8. Jak walczyć z bólem podczas porodu
  9. Poród z ochroną krocza
  10. Poród w wodzie
  11. Pobyt i wypisanie ze szpitala

Przez długie dziewięć miesięcy przyszła mama przygotowuje się do tego wielkiego dnia. Niecierpliwe oczekiwanie, radość na myśl o pierwszym spotkaniu z wyczekanym maleństwem, ale też obawa, niepokój i lęk przed bólem – te i wiele innych uczuć towarzyszy kobiecie spodziewającej się dziecka. Poród będzie łatwiejszy i mniej bolesny, jeśli ciężarna dobrze się do niego przygotuje. Uniknie wtedy stresu związanego z nieprzewidzianymi sytuacjami i łatwiej odnajdzie się w nowej roli.

Dużą pomocą w przygotowaniu do porodu może być tzw. szkoła rodzenia. Niezależnie od tego, czy kobieta spodziewa się swojego pierwszego dziecka, czy będzie to jej kolejny poród, uczestniczenie w takich zajęciach przyniesie wiele korzyści. Oprócz praktycznego przygotowania się do tego ważnego dnia, będzie też mogła lepiej poznać personel i zwyczaje szpitala, który wybrała do porodu.

 

Jak wybrać szpital do porodu?

Jeszcze kilkadziesiąt lat temu kobieta musiała rodzić w szpitalu rejonowym. Obecnie każda przyszła mama może sama wybrać, w jakim szpitalu urodzi. Niektóre mamy mogą sobie pozwolić na poród w prywatnej klinice, jednak jest to rozwiązanie kosztowne. Komfortowy i bezpieczny poród jest dziś możliwy także w zwykłych szpitalach. Jeśli w danym regionie jest ich kilka, warto dobrze przemyśleć swój wybór. Szpitale różnią się nie tylko wyposażeniem i ilością sal, ale też podejściem do rodzących i ich maluszków. Ciężarna powinna wcześniej przemyśleć, czego oczekuje, a następnie zadzwonić lub wybrać się do danego szpitala i zorientować się, na ile jej oczekiwania mogą zostać spełnione.

Szpital nie powinien być bardzo oddalony od miejsca zamieszkania ciężarnej, jednak niekoniecznie musi to być najbliższa placówka. Najlepiej mieć w zanadrzu przynajmniej dwie opcje – szpital „pierwszego wyboru” może w danym momencie nie móc przyjąć rodzącej, dlatego konieczna jest alternatywa. Warto wziąć pod uwagę czynniki takie jak m.in. możliwość porodu z mężem czy przyjaciółką, dostępność sali pojedynczej lub boksowej, podejście szpitala do znieczulenia, możliwość długiego kontaktu „skóra do skóry” z dzieckiem od razu po porodzie itp.

 

Co zabrać ze sobą do szpitala?

Torbę z rzeczami do szpitala warto przygotować nawet na miesiąc wcześniej. Co zabrać ze sobą do porodu? Tak naprawdę nie ma uniwersalnej listy. O ile jednak rzeczy takie jak koszula czy klapki trzeba wziąć do każdego szpitala, o tyle np. podkłady higieniczne, pieluszki czy ubranka dla dziecka czasem zapewnia sam szpital, a czasem trzeba je mieć ze sobą. Warto wcześniej dowiedzieć się, jakie zwyczaje panują na danym oddziale. Przyszła mama uniknie wtedy kłopotliwych sytuacji i nie zabierze ze sobą żadnych zbędnych rzeczy, które tylko obciążałyby jej bagaż.

Oczywiście w torbie do szpitala muszą znaleźć się wszystkie niezbędne rzeczy, jednak należy pamiętać, aby nie była ona zbyt obszerna i ciężka. Niech zawiera tylko to, co niezbędne. Zwykle personel szpitala preferuje raczej torby niż walizki, ponieważ są bardziej elastyczne i można umieścić je w dowolnym miejscu. Zajęta pakowaniem torby przyszła mama musi pamiętać także o komplecie dokumentów do szpitala. Koniecznie musi mieć ze sobą m.in. dowód osobisty, kartę ciąży oraz aktualne wyniki badań.

Warto wiedzieć: lista rzeczy, które powinny znaleźć się w torbie do szpitala:

– koszule – do porodu i do karmienia
– kapcie lub klapki
– cienki szlafrok
– dwa ręczniki
– podkłady poporodowe
– dwie butelki wody
– kilka par majtek bawełnianych – najlepsze będą specjalne, cienkie majki z siateczki
– biustonosze do karmienia
– przybory toaletowe
– jednorazowe pieluszki
– kosmetyki dla dziecka (wilgotne chusteczki, maść do pupy itp.)
– ubranka dla dziecka i kocyk
– pieluszki tetrowe (do wycierania buzi)

Mogą się też przydać:

– Wkładki laktacyjne
– Laktator
– Maść na brodawki
– Książka
– Telefon komórkowy z ładowarką
– Ochronna pomadka do ust

Poród – jak się do niego przygotować

Dobre przygotowanie ułatwia i skraca poród. Oprócz wybrania odpowiedniego szpitala i spakowania torby do porodu, warto pomyśleć też m.in. o wybraniu odpowiedniej osoby, która ma towarzyszyć kobiecie przy porodzie. Kilka dni przed planowanym terminem porodu przyszła mama powinna zmyć z paznokci lakier i dobrze je oczyścić – kolor płytki paznokcia stanowi bowiem dla lekarza ważną informację o stanie zdrowia rodzącej. Paznokcie powinny być krótkie i opiłowane, tak by nie przeszkadzały w opiece nad nowo narodzonym maleństwem.

Ciężarna przed porodem powinna zdjąć z ciała wszystkie kolczyki – szczególnie te umieszczone w miejscach, w których mogłyby przeszkadzać podczas porodu. Jeśli chodzi o golenie krocza, warto w tym względzie zapytać wcześniej o szpitale panujące w danym szpitalu – niektóre placówki oczekują, iż ciężarna zrobi to przed porodem, inne zalecają tylko przycięcie włosów łonowych nożyczkami. Przyszła mama będzie się czuła lepiej, jeśli wcześniej o siebie zadba – ogoli łydki i włosy pod pachami, odwiedzi fryzjera, zrobi peeling ciała itp.

 

Pierwsze objawy porodu – jak rozpoznać

Tak naprawdę pierwsze objawy zbliżającego się porodu można zaobserwować już na kilka tygodni przed rozwiązaniem. Wiele przyszłych mam odczuwa wtedy przypływ energii, pojawia się syndrom „wicia gniazda” – nagła potrzeba sprzątania i urządzania mieszkania. To znak, że organizm ciężarnej przygotowuje się do porodu. Pojawiają się niebolesne skurcze Braxtona-Hicksa. Brzuch może się znacząco obniżyć, choć objaw ten nie występuje u wszystkich ciężarnych – to znak, że dziecko ustawiło się już główką do dołu.

Skurcze nieregularne, które znikają po kąpieli lub spacerze, nie świadczą jeszcze o bliskim porodzie. Wycieczka do szpitala w ciągu najbliższych godzin będzie jednak nieunikniona, jeśli skurcze są regularne, przybierają na sile i nie znikają po kąpieli, spacerze czy zmianie pozycji. Objawem zbliżającego się porodu „właściwego” jest też – obok bólu brzucha – charakterystyczny ból „z krzyża”, z każdą godziną przybierający na sile.

Zobacz także: Oczywiste i nieoczywiste objawy porodu – na co zwracać uwagę?

Co robić, gdy odejdą wody

Przed odejściem wód następuje odejście czopa śluzowego – kobiety zwykle rozpoznają ten moment bez trudu. Galaretowaty, mleczny lub różowy śluz łatwo zauważyć na bieliźnie. Czasem jednak czop śluzowy odchodzi stopniowo, niezauważony przez rodzącą. Jednak odejście wód płodowych jest już trudne do przegapienia. Wbrew temu, co często pojawia się w filmach, wody płodowe nie zawsze chlustają obficie – mogą sączyć się powoli, jednak zwykle ciężarne bez trudu rozpoznają ten moment.

Odejście wód płodowych to znak, że trzeba zabierać torbę i jechać do szpitala. Rodząca nie musi jednak wpadać w panikę – zanim nastąpi poród właściwy, minie jeszcze trochę czasu. Wkrótce po odejściu wód zapewne pojawią się skurcze. Pęknięcie pęcherza płodowego może też nastąpić przedwcześnie – nawet jeśli wody sączą się w bardzo niewielkiej ilości, konieczna jest wizyta w szpitalu.

 

Jak przebiega poród – etapy porodu

Poród składa się z trzech etapów. Pierwszy przebiega w trzech fazach. Faza wczesna trwa kilka godzin – rzadkie i niezbyt bolesne skurcze powodują rozwarcie szyjki macicy do około 3-4 cm. Faza aktywna trwa do 3 godzin i powoduje rozwarcie do 7 cm. Skurcze występują co 3-4 minuty i trwają 40-60 sekund. Warto wtedy zachować aktywność – spacerować, przyjmować różne pozycje, a także dbać o prawidłowe oddychanie. W fazie przejściowej szyjka macicy rozwiera się do 10 cm. Występujące co 2-3 minuty skurcze trwają 60-90 sekund. To dla rodzącej najtrudniejszy moment – bolesnym skurczom mogą towarzyszyć wymioty, nudności i biegunka.

Kolejny etap to faza parcia. Przy pełnym rozwarciu rodząca poczuje, jakby miała silną potrzebę się wypróżnić. Choć potrzeba parcia jest wtedy bardzo silna, należy słuchać wskazówek położnej – pokieruje ona tym bardzo ważnym etapem porodu. Gdy pojawi się główka dziecka, finał porodu powinien nastąpić maksymalnie w ciągu dwóch kolejnych skurczów. Ostatni etap to urodzenie łożyska. Świeżo upieczona mama tuli już wtedy swoje maleństwo w ramionach, a słabe skurcze spowodują urodzenie łożyska maksymalnie w ciągu 30 minut.

Warto wiedzieć: Kryzys podczas porodu

Opowieści o rodzących, które krzyczą na męża i położne, wcale nie są przesadzone. W rzeczywistości w ostatniej fazie pierwszego etapu porodu często występuje kryzys. Gdy szyjka macicy rozwiera się na około 7-8 cm, następuje krytyczny moment. Rodzące często mają wtedy poczucie, że dłużej nie dadzą rady. Reagują agresją lub chcą iść do domu. Warto być świadomym tego momentu – wskazuje on na bliskie rozwiązanie. Zaraz po nim następuje przełom – skurcze słabną, a poród przechodzi w fazę parcia.

Sprawdź jak przeć i oddychać

Właściwe parcie i oddychanie podczas porodu pozwala nie tylko w istotny sposób zmniejszyć dolegliwości bólowe, ale też lepiej radzić sobie ze stresem i niepokojem w tym krytycznym momencie. Rodząca powinna przeć wtedy, gdy czuje taką potrzebę, chyba że położna mówi inaczej. Warto na początku skurczu zrobić kilka głębszych oddechów, a następnie zatrzymać oddech i przeć z całych sił. Zamiast ciągłego parcia przez cały skurcz, lepiej przeć za każdym razem, gdy rodząca odczuwa taką potrzebę.

Istotne jest też prawidłowe oddychanie pomiędzy skurczami. To krótki moment, w których rodząca musi nabrać sił w oczekiwaniu na kolejny skurcz. Warto wtedy kilkakrotnie wziąć głęboki oddech i zrelaksować się, na ile jest to możliwe. W czasie parcia ciężarna powinna starać rozluźnić mięśnie ud i krocza – ich napięcie nie sprzyja skutecznemu parciu. W pewnych momentach porodu położna zabroni rodzącej przeć – wtedy najlepiej oddychać szybko lub wydmuchiwać powietrze.

 

Jak walczyć z bólem podczas porodu

Mimo iż częstotliwość i nasilenie skurczów w trakcie porodu zwiększa się z godziny na godzinę, rodząca może wiele zrobić, by złagodzić odczuwany ból. Podstawa to właściwe oddychanie – torem przeponowym, tak by unosił się brzuch, a nie klatka piersiowa. Oddechy szybsze w czasie skurczów, a głębsze i wolniejsze pomiędzy nimi pomogą ciężarnej walczyć z bólem. Warto zmieniać pozycje – chodzić, klęczeć, kucać, siedzieć na piłce. W tym względzie bardzo pomaga słuchanie intuicji i własnych potrzeb. Rodząca najlepiej wie, jaka pozycja w danym momencie przyniesie jej największą ulgę.

Ukojenie w bólu podczas porodu przyniesie kąpiel w wannie lub ciepły prysznic – polewanie strumieniem wody bolących okolic. Pomoże też kołysanie się w rytm ulubionej muzyki – nie tylko wesprze w walce z bólem, ale też pomoże rodzącej się zrelaksować. Gdy skurcze dochodzą do kulminacyjnego momentu, wiele kobiet prosi o znieczulenie.

Według obowiązującego prawa szpitale przyjmujące pacjentki w ramach umowy z NFZ nie mają prawa pobierać opłat za zabieg znieczulenia. Warto o tym pamiętać podczas porodu i śmiało prosić o ulgę w bólu, ponieważ rodząca ma do niej prawo.

 

Poród z ochroną krocza

Nacięcie krocza wykonuje się chirurgicznie w celu uniknięcia rozerwania tkanek podczas porodu. Nie jest to zabieg rutynowy, a mający na celu ochronę zdrowia rodzącej. Niestety, zabieg ten jest poważny – nacięte krocze długo się goi i może powodować powikłania. Z tego względu coraz więcej szpitali zapewnia rodzącym przyjęcie porodu z ochroną krocza. O ile z medycznego punktu widzenia nie jest to konieczne, nie dokonuje się nacięcia, lecz przyjmuje poród w taki sposób, aby ryzyko pęknięcia krocza było jak najmniejsze. Warto poinformować wcześniej lekarzy i położne o swojej woli w tym względzie.

Aby ochronić krocze przed nacięciem lub pęknięciem, ciężarna może wiele zrobić na długo przed porodem. Regularne ćwiczenie mięśni Kegla pomaga w uelastycznieniu tkanek. Dzięki niemu podczas porodu krocze rozciąga się łagodnie i stopniowo. Ochronie krocza sprzyja rodzenie w pozycji spionizowanej, np. w kucki, w siadzie na stołku porodowym lub w pozycji kolankowo-łokciowej. Największą rolę jednak odgrywa w tej kwestii położna. Jeśli przyjmuje poród bez pośpiechu, nie stosuje niesprzyjających praktyk (np. masowania krocza), rodząca ma dużą szansę na urodzenie bez nacięcia.

 

Poród w wodzie

Woda działa na rodzącą jak lek przeciwbólowy. Z tego względu porody w wodzie cieszą się coraz większą popularnością. Podczas takiego porodu ciężarna zanurzona jest w wodzie o głębokości 50-60 cm i temperaturze 36-37 stopni Celsjusza. W sali porodowej temperatura nie może być niższa niż 26 stopni. Półokrągła wanna wyściełana jest specjalną folią, która zapewnia ochronę bakteriologiczną.

Woda w znaczny sposób łagodzi skurcze i bóle porodowe, dzięki czemu poród jest dla kobiety o wiele łatwiejszy. Woda relaksuje i rozluźnia tkanki krocza, dzięki czemu jest ono bardziej podatne na rozciąganie, a co za tym idzie mniej narażone na nacięcie lub pęknięcie. Rodząca może przebywać w wannie tylko przez jakiś czas lub aż do końca akcji porodowej. W tym drugim przypadku dziecko przychodzi na świat bezpośrednio do wody.

Zobacz także: Poród w wodzie – czy każda kobieta może urodzić w wodzie?

 

Pobyt i wypisanie ze szpitala

Po porodzie naturalnym, gdy nie ma komplikacji, świeżo upieczona mama zwykle przebywa w szpitalu przez dwie doby. Dotyczy to także kobiet po nacięciu krocza. Na dłuższy pobyt w szpitalu muszą przygotować się te mamy, których poród zakończył się cesarskim cięciem. W takim wypadku kobieta przebywa pod okiem lekarzy przynajmniej trzy doby.  Przez ten czas regularnej obserwacji podlega zarówno mama, jak i dziecko.

Po porodzie matka powinna mieć możliwość przebywania z dzieckiem przez cały czas. W różnych szpitalach stosuje się jednak różne praktyki. Zdarza się, iż dziecko jest matce zabierane na jakiś czas, by mogła zregenerować siły po porodzie. Warto w tym względzie zrobić wywiad odpowiednio wcześniej, tak by zapewnić sobie opiekę odpowiadającą własnym potrzebom – jeszcze na etapie wyboru szpitala. Pomocne mogą się okazać opinie innych mam – znajomych, rodziny, a także kobiet wypowiadających się np. na forach internetowych.


Autor:

Dominika

„Dobre przygotowanie ułatwia i skraca poród. „

Dodaj komentarz...